Ik heb me pakweg de helft van mijn leven geïdentificeerd als links, tot enkele jaren geleden. Bij het begin van de coronahysterie, al in de lente van 2020; werd ik me evenwel pijnlijk bewust van de bijwijlen extreme intellectuele naïviteit van een deel van mijn vroegere linkse kameraden.
Al gans mijn leven draag ik een aantal waarden hoog in het vaandel. Mensenrechten bijvoorbeeld, en democratisch debat, vrijheid van meningsuiting, empathie, en ecologisch denken. Ik dàcht dat dat exclusief linkse waarden waren, die verdedigd dienden te worden tegen de autoritaire, ontmenselijkende neigingen van het grootkapitaal en haar ‘rechtse’ volgelingen. Maar aan die klassiek linkse analyse ben ik de laatste tijd stevig aan het twijfelen. Want was het de laatste jaren niet vooral vanuit zogenaamd links-progressieve hoek dat er zoveel autoritair en totalitair geschreeuw kwam?
Toen ik protesteerde tegen de verplichte mondmaskers voor kinderen, kreeg ik vooral kritiek vanuit linkse hoek. Ik kreeg van tal van linkse ideologische poortwachters het verwijt een egoïst te zijn, en neo-darwinist.
Toen ik protesteerde tegen het eenzame creperen van onze stervende senioren onder de covidregels, werd ik door een resem linkse opinieleiders als onsolidair en onwetenschappelijk bestempeld.
Toen ik op straat kwam tegen de QR-segregatiepas, werd ik door vroegere linkse kameraden gelabeld als fascist.
Niet dat die links-progressieven slechte mensen zijn – meer zelfs: ik wéét dat ze het goed bedoelen, en dat ze niks liever willen dan deugen, een goede mens zijn.
Ik wéét ook dat de meesten onder hen tot 2020 nooit ofte nimmer zich konden inbeelden om ongeprikte mensen ooit als volksvijanden te portretteren, om avondklokken en samenscholingsverboden toe te juichen, om track&trace systemen te eisen, of censuur voor andersdenkenden te willen. Maar het gebeurde wél, tot mijn grote verbazing. Nooit dacht ik dat ze zomaar klakkeloos onze regeringsleiders zouden geloven, en zelfs de mainstream media. Of dat ze Big Pharma plots als reddende engelen gingen zien, en andersdenkenden als extreemrechts. En toch geschiedde het.
Maar het was blijkbaar een ‘noodtoestand’ en de ‘experten’ vertelden hen, via radio en teevee, precies hoé ze het best konden deugen. En dat volgden ze graag, zonder zelf na te denken; of zo leek het toch. “Trust the Science” als eigentijds “Woord van God”?
En nu de pandemie-hysterie even is gaan liggen, klinkt de oorlogstrom steeds harder aan het Oostfront, en ook dààr gaat links precies weer gewillig in mee. Omschakelen naar een oorlogseconomie en het sturen van onze zonen naar het front? Het riskeren van een kernoorlog? “Yes!”. Want ‘de Russen zijn de slechten, en wij zijn de goeien.’ (In België is de communistische PVDA gelukkig nog tégen de oorlog, net als het nationalistische Vlaams Belang).
En ook de klimaatverandering noopt bij een deel van naïef links tot autoritaire maatregelen, waarbij bijna gesmeekt wordt om het onbetaalbaar maken van autovervoer, om honderdduizenden spionagecamera’s, om individuele koolstofkredieten, om peperdure renovatieplichten, en om miljarden belastinggeld die gaan naar megalomane windmolenparken op zee, of naar heuvels vol zonnepanelen. En met een 'groene' electriciteitsproductie die in de laatste honderd jaar nog nooit zo precair en onzeker is geweest. Niet bepaald doordacht misschien, vele van die klimaatmaatregelen, maar wél ingefluisterd door een select clubje naar voren geschoven ‘experts’ met identieke fiche-kaarten, nageaapt door onze journalisten en linkse opinieleiders, en afgedwongen door onze 'progressieve' politici, die alle “orders van boven” klakkeloos volgen en zich hiermee verzekeren van een aangenaam inkomen. Bijna allemaal maatregelen waarvan de winst verdwijnt in de zakken van het grootkapitaal, en de bevolking drastisch verarmt. Net zoals bij zovele naïeve strategieën tegen het virus en de russen. Geld en zeggingsmacht dat wordt weggetrokken van de burgers, van ziekenhuizen, scholen en woonzorgcentra, recht in de grijpgrage handen van big pharma, big tech, het militair-industrieel complex, en hun schimmige aandeelhouders – de vroegere vijanden van links, zeg maar. Maar who cares? - als het linkse geweten maar gesust is.
En wat met de natuur waar het zo slecht mee zou gaan, en dat water dat, op papier althans, steeds schaarser wordt? Dan maar kleine boeren en vissers onteigenen bij de vleet, vlees en zuivel willen verbieden, de voedselproductie onzeker maken, heelder economieën domweg ontmantelen en de laatste spaarcenten bij de bevolking afpakken, voor tal van fantastisch klinkende ‘ecologische’ projecten die evenwel geregeld het tegendeel creëren van échte grassroots, circulaire economieën, met autonome, goed geïnformeerde burgers. Wie hier kritisch over reflecteert wordt evenwel nog veel te vlug bestempeld als extreemrechts of complotdenker, en wordt best gecensureerd. Zolang het maar goed voélt, is alles toch okay?
De uitspraak “het nieuwe fascisme zal zich voordoen als antifascisme” wordt aan verschillende historische figuren toegedacht, maar ik begin ‘m steeds beter te snappen.
Het linkse geweten lijkt de dag van vandaag maar al te gemakkelijk gehackt te worden door de algoritmen van het grootkapitaal, dat al decennia (en langer) droomt van de ontmanteling van onze democratie, onze mensenrechten, onze grondwetten, onze vrijheid van meningsuiting en onze menselijke autonomie in handelen, denken en voelen. En dat establishment is verdomd goed geworden in het misleiden en emotioneel manipuleren van goede mensen, by all means necessary. Want waarom zou je anders in godsnaam eisen dat kinderen van zes een godganse dag een niet-werkend mondmasker aan moeten? Of dat senioren eenzaam moeten sterven? Of dat we kernoorlog moeten riskeren? Of dat we gewillig onze welvaart en vrijheden moeten afstaan aan een troep machtswellustelingen? De elite weet echter iets, wat velen onder ons nog niet beseffen, namelijk dat wanneer de angst, de haat en de passie het overnemen, het nuchtere, zelfstandige denken simpelweg verdwijnt, en we tal van Autoriteiten klakkeloos beginnen te volgen. En hoe 'deuglijker' die boodschap van Boven klinkt, hoe makkelijker die te volgen is. Het is echter bijna per definitie vals-deuglijk, wanneer de De Croos, VonderLeyens, Lagardes, Schwabs, Bidens, Gates's en Sorossen van deze wereld het selectieve 'virtue signaling' in gang steken. Leerden onze voorouders ons immers niet dat wanneer de vos de passie preekt, de boer het best op zijn ganzen past?
Laat het evenwel duidelijk zijn: ik heb hoop, héél veel hoop.
De propaganda begint te kraken langs alle kanten, en de klassieke links-rechts opdeling nadert haar einde, wegens véél te ver verwijderd van enig realiteitsbesef. We zullen wellicht steeds meer nieuwe politieke bewegingen zien ontstaan, die zich wél duidelijk keren tegen de controlesamenleving, en tegen de propaganda en het fascisme die worden aangestuurd vanuit het establishment. Bewegingen die onze democratie helpen heruitvinden, met waarlijk onafhankelijke journalistiek, belangenvrije wetenschap, en parlementsleden die hun eigen geweten laten spreken, in plaats van die geestdodende partijdiscipline die hen tal van ontmenselijkende agenda’s laat uitvoeren die de onze niet zijn. Bewegingen die zich links noch rechts noemen, maar waarbij de Mens weer centraal staat, evenals de Vrijheid, die daar onlosmakelijk mee verbonden is. Mensen zullen elkander weer leren herkennen, zich opnieuw oefenen in zélf denken en zélf voelen, in zélf verantwoordelijkheid opnemen, en daardoor weer ontdekken wat het belang is van waarachtige vrede, van mensenrechten, van eerlijke handel, intermenselijke dialoog en ecologisch bewustzijn. Dat holle consumentalisme moét naar beneden, evenals de verslaving aan schermen, experts en …. deugen om te deugen.
En ik ben ervan overtuigd dat we voor zo'n échte sociale en ecologische transitie de harten, geesten en handen van zovele misleidde progressieven maar al te goed kunnen gebruiken. En een mooi huwelijk smeden tussen de mooiste waarden van de progressieven én die van de conservatieven. Want veel mag anders, en veel mag blijven.
De kruik gaat maar zolang te water, tot ze barst. En al loopt de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt 'm wel.
Het worden boeiende tijden.
Comments