Vorig jaar kwam aan het licht dat ze bij CNN de opdracht hadden gekregen om zoveel mogelijk klimaathysterie te creëren. Braken temperaturen, winderigheid of regens ergens een lokaal record, dan moest dit zo straf mogelijk in de verf worden gezet, met zoveel mogelijk apocalyptische boodschappen erbij. Boodschappen in de trant van: "bij zo'n temperaturen ben je binnen de zes uren dood", "alle oogsten gaan eraan", "alle bossen gaan opbranden", "alles wordt weggeblazen", "iedereen zal verdrinken", “velen gaan sterven van de dorst”, etc.
We merken dit ook hier overduidelijk in ons nieuws van het laatste jaar. Het minste weerrecord wordt quasi altijd gelinkt aan de Schuldige Burger.
Zelf geloof ik dat er héél veel werk aan de winkel is. Ik zag onder meer in Latijns-Amerika de ecocide met eigen ogen, onder meer door de productie van miljoenen hectaren gifsoja voor Westeuropese varkens. Ik zag wat stuwmeren aanrichten in het Zuiden van Spanje. Ik voel me bekommerd om het verdwijnen van tal van insecten en andere diersoorten, vaak door menselijk toedoen. Landbouwgif, luchtvervuiling, ontbossing, milieuverontreinigende mijnextractie: verdomd echte problemen, wat mij betreft.
Onze landbouw moet volgens mij echt wel anders, en minder intensief. Onze industrie mag heel wat ethischer, en zeker wat betreft de extractie van niet-hernieuwbare grondstoffen, die vaak tot heel wat ecologische en sociale schade leiden, in heel wat streken. Ook die onduurzame consumptie van wegwerpspullen moet op de schop, wat mij betreft. Stap voor stap. En liefst zo sociaal mogelijk.
Ik zie ook dat er wel degelijk klimaatverandering plaatsvindt, en al zeker in bepaalde streken, bijvoorbeeld door ontbossing en stuwmeren. Gletsjers smelten inderdaad.
Waar ik voorlopig wel wat mee in de knel zit, is het ‘debat’ over de menselijke impact op klimaatverandering, en dan nog wat concreter: de klimaatimpact van 400 deeltjes CO2 per miljoen, of nog: de invloed van het gebruik van fossiele brandstoffen op die CO2 en op een eventuele klimaatverandering.
Wat mij een beetje verontrust, is dat dat ‘debat’ er eigenlijk geen is. Momenteel lijkt het zo dat iedereen die vragen opwerpt over de precieze menselijke impact op klimaatverandering, het stempel ‘negationist’ krijgt opgeplakt.
Wanneer ik klimaatactivisten aanspreek op mijn vraag rond de menselijke invloed op het klimaat, krijg ik geregeld vage antwoorden. Iets in de trant van “experts” en “dat weet iedereen toch”, en “niet vitten over details”.
Ik zelve was vele jaren ook zo ingesteld. Meer zelfs: wie zich vragen durfde stellen bij het officiële klimaatverhaal ("we moeten nu koolstofarm worden, of we gaan met zijn allen tenonder"), bekeek ik als een quasi-moordenaar. Zo hard zat het gevoel van klimaaturgentie en apocalyps er ook bij mij in.
Tegelijkertijd rijst er nu wat meer twijfel bij mij.
De COVID-saga liet mij inzien dat het voor de massamedia helemaal geen ethisch probleem vormt om haar nieuwsgaring af te stemmen op “orders van boven”, en om héél eenzijdig verslag te nemen van bepaalde fenomenen, teneinde zoveel mogelijk angst te veroorzaken. Waarbij al wie sust vervolgens wordt gebrandmerkt als negationist.
Ik zag ook dat heel vele wetenschappers er geen graten in zien om net dié conclusies te trekken die gewenst zijn, ook al zit er helemaal geen wetenschappelijke logica achter. Zij gebruiken wel nog het logo van Wetenschapper (de moderne variant van een onfeilbare paus, of zelfs God), maar handelen er helemaal niet naar. De moderne wetenschap staat intussen bol van de ‘productie van wetenschappelijke resultaten’ op bestelling. En we merken wel degelijk dat er heden ten dage miljarden euro’s worden besteed aan klimaatonderzoek, zolang de apocalyptische eindconclusie maar vaststaat.
Ook politici draaien er hun hand niet voor om om gelijk welke boodschap van doemdenken te verspreiden, wanneer ze hiertoe uitgenodigd worden.
Hier en daar verenigen andersdenkende wetenschappers zich in denktanks (zoals Clintel.org), en worden documentaires gemaakt als ‘The Great Global Warming Swindle’, maar die worden stelselmatig gecensureerd, en afgedaan als gevaarlijke negationisten. Ook al hebben heel wat van die academici een flink palmares. In de Lage Landen zien we onder meer de gepensioneerde fysicus Ferdinand Meeus, en de website Klimaatfeiten.
Zij komen op de proppen met (in hun ogen) flink wat denkfouten die de klimaatapocalyptici zouden maken, en stellen precies de ordegrootte van de menselijke impact op klimaatverandering in vraag. En enkele van die vragen houden me bezig, zeker nu het precies meer begint te draaien om ‘geloof’ dan om ‘wetenschap’. Waarom worden die sceptische antwoorden zo vlug weggehaald uit het debat? Welk debat blijft er dan nog over?
Mijn voornaamste bezorgdheden situeren zich op twee vlakken momenteel. De ‘klimaatnoodtoestand’ en de belangen die spelen.
Heel wat actiegroepen, niet zelden ondersteund door schimmige filantropische organisaties met grote budgetten, roepen momenteel op tot een ‘klimaatnoodtoestand’ om het klimaat ‘te redden’. Hoe die noodtoestand eruit moet zien is nogal vaag, laat staan dat het sociale perspectief ervan nog echt aangepakt wordt. Tegelijkertijd zien we dat het de laatste jaren net allerhande politici en machtige denktanks zijn, die die noodtoestand wél beginnen invullen.
Er is dan sprake van het verbod op niet-electrische auto’s, het verbod op gasverwarming in huizen, het instellen van ‘klimaatlockdowns’ en ‘carbon credits’. Bij dit laatste krijgt iedere burger een basisbedrag van te besteden fossiele brandstoffen, dat niet overschreden mag worden. Kleine prijs hiertegenover is dan het volledige opheffen van privacy rond aankoopgedrag en mobiliteit. Een mooi voorbeeld is hier bijvoorbeeld de stad Brussel, die ambieert om een ‘smart city’ te worden en omwille van het klimaat alle auto’s op haar grondgebied willen tracken en tracen teneinde perfect het traject en de uitstoot van iedere auto te kennen, en dat naar eigen goeddunken te reguleren en te beperken.
De absurditeit wordt meteen duidelijk bij heel wat van die maatregelen. Zo worden electrische auto’s aangemoedigd, terwijl die vaak op een meer vervuilende en energie-intensieve manier zijn geproduceerd, én rijden op elektriciteit die dan bijvoorbeeld op steenkool wordt geproduceerd.
Aangezien zovele klimaatregels behoorlijk absurd zijn, en vaak helemaal niet zo wetenschappelijk, lijkt het mij interessant om dan te zien wat voor ‘hogere’ belangen hier kunnen meespelen.
We zagen al dat tijdens de covidcrisis het fortuin van de machtigsten ter aarde zo ongeveer verdubbeld is. Zij investeren in de ‘economie van de toekomst’, en dan vooral in een wereld waar digitalisering, automatisering en Artificiële Intelligentie ons leven bepalen. Met brave burgers die zoveel mogelijk tijd achter hun scherm doorbrengen om te werken, te leren, te shoppen, zich te amuseren, theater te bekijken, en zelfs een dokter te spreken. Er wordt voorspeld dat de digitale Metaverse-wereld binnen enkele jaren voor de meeste aardbewoners belangrijker wordt, dan hun echte, sociale leven. Dat is voor heel wat kinderen, die hun smartphone vrijelijk mogen gebruiken, wellicht nu al het geval.
Het bevreemdende is, dat een deel van de klimaatnoodtoestand-scenario’s krèk dezelfde richting lijken uit te wijzen. Quasi alle verplaatsing buitenhuis wordt dan ‘klimaatonvriendelijk’ of ‘egoïstisch’ of zelfs ‘crimineel’. Telewerken, -shoppen, -onderwijs, Netflixen en Amazonnen als daad van burgerlijke gehoorzaamheid, wat je ook tot Klimaatheld maakt. Heel wat klassieke grondrechten lijken hiermee in gevaar te komen, zoals de vrijheid van beweging, de vrijheid van vereniging, de vrijheid van demonstreren, de vrijheid van meningsuiting, de vrijheid van politiek te bedrijven met gelijkgestemden, de vrijheid om je eigen grond te bewerken en je eigen zaden te telen, de vrijheid van handel drijven of het recht om het geluk na te streven. etc., Onder het mom van de Strijd tegen de Klimaatverandering stellen we die rechten dan geheel of gedeeltelijk in vraag?
Ik heb echter mijn grote twijfels over het technocratische ‘oplossen’ van de klimaatverandering. We weten intussen maar al te goed dat het grootkapitaal slim genoeg is om heel hard te profiteren van gelijk welke ‘Shockdoctrine’, dat pers, politici en Experts die daarop kritiekloos volgen, en dat de burger héél makkelijk de pineut wordt. Zie maar naar de volgende winter, waarvan nu al wordt gezegd dat heel wat mensen hun verwarming niet gaan kunnen betalen, of dat er zelfs niet voldoende aanbod zal zijn om iedereen warm te houden.
Vandaar mijn vraag: wie kan mij simpelweg aantonen dat we wel degelijk in een klimaatnoodtoestand zitten, dat fossiele brandstoffen absoluut de grote boosdoener zijn, en wat voor klimaatnoodtoestanden zijn dan wél sociaal, duurzaam en wetenschappelijk onderbouwd?
Ik weet het immers allemaal niet meer, en ben écht benieuwd naar wat antwoorden, of zelfs maar kritische voorzetten. Het liefst zonder in hysterie te vervallen, of ondergetekende, omwille van de ambetante vraagstellerij, maar meteen te klasseren onder de noemer van ‘demonische klimaatontkenner’. Want dat schiet niet op.
Comments