De New York Times pakte deze week uit met het bericht dat intussen al meer dan een half miljoen Oekraïense mannen dood of invalide zijn verklaard sinds het begin van de "twee weken om de Russen op de knieën te dwingen", en dat het offensief van 2023, geestdriftig ondersteund door de landen uit het NAVO-blok, een behoorlijk fiasco is gebleken. De schatting van het oorlogsleed is hoogstwaarschijnlijk nog veel te voorzichtig.
Ik vraag me al zo'n anderhalf jaar af hoe het in vredesnaam mogelijk is dat werkelijk geen enkele mainstreamkrant, radio of teevee in Vlaanderen het aandurfde om de duistere zijde van het Oekraïne conflict te belichten, of op zijn minst verschillende kanten te tonen of zich te laten horen. Er zijn nochtans heel wat onbelichte kanten in dit conflict, waar de modale landgenoot op zich toch wel iets aan zou hebben, kwestie van zich een verstandige mening te kunnen vormen. Zeker nu dit weekend, opnieuw, hoofdredacteur van De Standaard, Karel Verhoeven, oproept om 'voet bij stuk te houden' in deze bloederige oorlog, mét directere militaire betrokkenheid van ons land (o.m. via F16-piloottrainingen), en waarbij hij voor de 100% het officiële NAVO-standpunt onderschrijft, en opnieuw, helaas, voor 0% begrip toont voor eventuele Russische motieven in dit conflict.
Het is niet enkel De Standaard, maar iédere Vlaamse krant die het sinds het begin van de oorlog vertikt verslag uit te brengen over onder meer:
- de 'not one inch eastward' belofte van de VS, om de NAVO niét verder oostwaarts te laten uitbreiden, en wat daarna gebeurde;
- de machinaties van de VS en EU om de Oekraïense regering van 2014 neer te halen;
- de magere steun voor de NAVO-inspanningen rond Oekraïne in de rest van de wereld;
- de hoge mate van corruptie bij de Oekraïense overheid;
- de sentimenten van de Russisch sprekende bevolking in het Oosten van Oekraïne;
- het verbod op kritische politieke partijen in Oekraïne;
- het verwerpen van vredesvoorstellen van Rusland de afgelopen jaren;
- de witwasmachines in werking bij het versluizen van miljarden euro's belastinggeld naar schimmige Oekraiense bankrekeningen, en de rol en winsthonger van diverse Amerikaanse spelers hierin (inclusief de familie van president Biden);
- de neoliberale shock-doctrine die toegepast wordt op de lokale Oekraïense economie;
- het opblazen van de Nordstream pijpleidingen;
- de werkelijke militaire en morele schade bij de Oekraïense troepen;
- het inzetten van Amerikaanse clusterbommen, tegen alle mogelijke conventies in;
- de kans op een nucleaire confrontatie wanneer steeds grotere wapens steeds geestdriftiger worden ingezet, waarbij men Rusland koste wat kost 'op de knieën' wil.
Zo bruin zag ik het in mijn 35 jaar mediawatching nog nooit gebakken. Ook het ganse politieke apparaat deed driftig mee in het zwaaien met de blauwgele vlaggen, en met de Russenhaat, op PVDA na. Sinds de interventie van mediaminister Dalle mogen we zelfs de Russische staatszender niet meer raadplegen op ons mobieltje. We zouden wel eens verschillende kanten van het verhaal kunnen horen!
Zelf sta ik ook achter het principe van soevereiniteit voor Oekraïne, en wil ik de Russen zo vlug mogelijk weg uit die regio, maar dit is een proxy-oorlog tussen diverse kernmachten, met heel wat meer agendapunten die van tel zijn, maar blijkbaar niét mogen worden besproken in onze mainstreammedia.
Vorig week scheen propaganda-onderzoeker Dr Jonas Tögel eindelijk wat licht op dit bijzondere mechanisme. Blijkt dat de NAVO wel degelijk miljarden van ons geld besteedt, om een bewustzijnsoorlog te voeren tegen haar eigen Westerse inwoners.
Het is essentieel voor de ambitieuze NAVO-oorlogsmachine, hand in hand met de financieel-politieke elite binnen de EU, om in onze contreien maar één stem te laten weerklinken via al onze mediakanalen, dat 100% pro NATO is, en mensen in een staat van angst en terreur houdt om zich geen enkel kritisch standpunt te kunnen of durven veroorloven. De 'hearts and minds' van de Westerse bevolking moeten voortdurend in de 'juiste' richting worden gestuurd. Dit lijkt ook het draaiboek voor de volgende jaren te zijn. De jacht op de zgn 'Desinformatie' wordt mee vanuit het NAVO-hoofdkwartier gevoerd. Zogenaamde 'factcheckers' leren de bevolking, en vooral de jongeren, om hun vingers goed in te oren te steken wanneer ze feiten of opinies horen die niet stroken met wat meneer Verhoeven en zijn confraters in de media voorschrijven als het Enige Juiste. Een leugen wordt op die manier een waarheid, als hij maar lang en luid genoeg wordt herhaald. Dat weten we al enkele honderden jaren, maar de wetenschap en technologie achter 21e eeuwse propaganda is werkelijk ongezien. En vele ambitieuze politici, journalisten en wetenschappers staan precies te popelen om dat eenheidsdenken nog dieper te betonneren in het diepste onzer gedachten.
Maar luister vooral naar de Duitse wetenschapper zelf.
Deze getuigenis ligt in de lijn van een getuigenis van eind jaren '70, begin jaren '80, van voormalig CIA Agent John Stockwell, die in zijn boeken haarfijn uit de doeken deed hoe journalisten wereldwijd de kant van het VS imperialisme kozen, daartoe verleid door de propagandadiensten van de CIA. En de VS, dat is tot nader order de spelmaker binnen de NAVO.
Misschien is de Universiteit van Gent ook wel geïnteresseerd om hiervoor nog wat extra onderzoeksgeld binnen te rijven. Ik ken alvast één onderzoeker binnen dat voormalige Huis van Vertrouwen, die wellicht héél enthousiast zal zijn als hij zijn eigen angst- en gehooraamheidsmarketingtechnieken mag delen met de Grote Jongens van de NAVO.
Niet in mijn naam alvast.
Kommentare